పటవద్రజ్జుభుజంగవద్రజతవి

పటవద్రజ్జుభుజంగవద్రజతవి భ్రాంతిస్ఫురచ్ఛుక్తివ
ద్ఘటవచ్చంద్రశిలాజపాకుసుమరు క్సాంగత్యవత్తంచువా
క్పటిమల్ నేర్తురు చిత్సుఖం బనుభవింపన్ లేక దుర్మేధనుల్
చిటుకన్నం దలపోయఁజూతు రధముల్ శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా!

శ్రీ కాళహస్తీశ్వరా! కొందరు వేదాంత శాస్త్రము చదివియు (అ) కాలిన బట్టమడత వస్త్రమువలె ఉపయోగము లేని విధముగ జ్ఞాని కర్మేంద్రియములతోను జ్ఞానేంద్రియములతోను ప్రారబ్ధకర్మానుసారముగ వ్యవహరించుచున్నప్పటికి వాని యింద్రియములు శబ్ధ స్పర్స రూప రస గంధముల ననుభవించుట కుపయుక్తములు గాకుండుననియు, (ఆ) చీకటి వలన త్రాటి యందు సర్పభ్రాంతియు ప్రపంచబుద్ధియు కలుచుండుననియు, (ఇ) ముత్యపు చిప్పయందు గల్గిన రజతభ్రాంతి ఆ వెండితో మురుగులు మొదలైనవి చేసినొనుట కుపయోగింపనీయని విధముగ సంసారమునందు కల్గిన సుఖభ్రాంతి నిత్యసుఖము నీయలేదనియు, (ఈ) మంకెనపువ్వుల కాంతి చంద్రకాంతమణియందు ప్రతిబింబించి ఆ మణికి ఎర్రదనమును కలుగచేసినవిధముగ బ్రహ్మపదార్ధము జడమైన అంతఃకరణమందు ప్రతిబింబించి దానికి చైతన్యము గలుగచేయుననియు, (ఉ) కుడలవలె శరీరము లొక క్షణమున నశించుననియు వేదాంతశాస్త్రములోని మాటలు మాత్రము చెప్పుచుందురుగాని అనుభవము లేకుందురు. ఏ మాత్రమాపద కలిగినను వారు విచారపడుచుండుటయే వారికి అనుభవవిజ్ఞానము లేదన్టకు ప్రమాణము.